سیستم های تصمیم یار یا DSS

DSS چه کاربردی دارد؟

سیستم پشتیبانی از تصمیم (Decision Support System) و یا به طور مخفف DSS ، یک سیستم تصمیم‌گیر تحلیل‌گر بر اساس مجموعه‌ای از اطلاعات و برنامه‌ها می‌باشد. این اطلاعات می‌تواند از داده‌های وارد شده توسط انسان (تراکنشهای ذهنی) و یا از داده‌های تحلیل شده به وسیله یک نرم‌افزار (تراکنش های یک برنامه کامپیوتری) باشد. DSS به طور عموم، در جهت کمک به تصمیم‌گیری انتخاب صحیح یک کار و یا اقدام و در نتیجه بهبود کارایی سیستم استفاده می‌شود.

 

 

خصوصیات عمومی DSS

۱ – DSS می‌تواند با استفاده از اطلاعات وارد شده در فرایند (توسط کاربر) و مجموعه‌ای از عملیات روی اطلاعات سایر فرایندها که توسط سیستم های نرم‌افزاری صورت می‌گیرد فرایند را به سمت بهینه سازی سوق دهد. به بیان دیگر ترکیبی از قابلیتهای انسانی و رایانه ای در جهت حل مسائل از قابلیت های یک DSS است.
۲ – به گردش کارهایی که توسط نرم افزار BPMS صورت می‌گیرد، کیفیت و دقت بهتری می‌دهد.
۳ – کاربر می‌تواند، با استفاده از پارامترهای بیرونی که به DSS تزریق می‌کند رفتار سیستم را بروز کند.
۴ – به کمک وب سرویس میتوانید ارتباط ساده تری بین فرایندهای مختلف ایجاد کنید.
۵ – با استفاده از سیستمهای یادگیر میتواند در جهت بهینه کردن رفتار فرایند، در جهت بهینه سازی آن پیش برود.

 

نمونه هایی از سیستم های تصمیم یار :

۱ – بررسی موجودی انبار در سیستم تامین کالا :
فرض کنید در فرایند درخواست کالا یا تامین کالا میخواهید درخواست کالای خود را وارد نمایید. معمولا در ابتدا اگر کالا در انبار موجود باشد درخواست کالا شما از طریق انبار ارائه میشود و اگر در انبار موجود نباشد از طریق درخواست خرید کالا، نیاز شما تامین خواهد شد. بررسی موجودی انبار به عنوان ورودی گردش کار از طریق DSS تامین میگردد. یا از طریق وب سرویسی که از سیستم انبار موجودی کالا را نمایش میدهد و یا از طریق گزارشاتی که از انبار میگیریم قابل آنالیز خواهد بود.

۲ – بررسی خوش حسابی مشتری با خواندن وضعیت تراکنشها :
معمولا روشهای مختلفی برای مدیریت مالی و نحوه دریافت و پرداخت با مشتریها وجود دارد. مثلا اگر مشتری بدحساب بوده و چکهای برگشتی زیادی داده باشد، DSS میتواند بر اساس وضعیت مالی آن نوع مشتری را دسته بندی کند. مثلا مشتری خوش حساب یا بد حساب. با هر بار تراکنش مالی با مشتری، DSS مقدار وضعیت خوش حسابی و یا بدحسابی مشتری را بروز میکند تا در تصمیم گیری نحوه معامله با مشتری تحلیل مناسبی به شما بدهد.

3- سیستم MYCIN

MYCIN از جمله اولین و مشهورترین سیستم‌‌های خبره است که در طی پنج یا شش سال تا 1970 میلادی در استنفورد طراحی شد. این سیستم با زبان Lisp به عنوان پروژه دکترای  Edward Shortliffe زیر نظر Bruce Buchanan، Stanley N. Cohen و اساتید دیگری انجام‌شد.   

MYCIN سیستمی در حوزه کاربردهای پزشکی است که کار آن تشخیص عفونت‌های خونی با بررسی اطلاعات به دست آمده از شرایط جسمی بیمار و نیز نتیجه آزمایش‌های او بود. برنامه به گونه‌ای طراحی شده بود که در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر، با پرسش‌هایی آن‌ها را درخواست می‌کرد تا تصمیم‌گیری بهتری انجام دهد؛ پرسش‌هایی چون "آیا بیمار اخیرا دچار سوختگی شده است؟" (برای تشخیص این‌که آیا عفونت خونی از سوختگی نشات گرفته یا نه). همچنین MYCIN گاه می‌توانست نتایج آزمایش را نیز از پیش حدس بزند. این ابزار که به دلیل دقت در تشخیص و یکه‌تاز بودن در حوزه خود، شهرت زیادی پیدا کرد؛ در عمل هیچ‌گاه استفاده نشد ولی تحقیقات نشان داد که در 69% از موارد، نتیجه آن قابل قبول بود و عملکرد آن در تشخیص بیماری عفونی، بهتر از پزشکانی بود که با استفاده از معیارهای مشابه MYCIN، بیماری را بررسی می‌کردند.

 

4- سیستم‌های تصمیم‌گیری پرواز

سیستم مدیریت ترافیک هوایی، یک سیستم انسان محوراست که افراد در سیستم تصمیم­گیری می­کنند. آن‌ها به نوبه خود به‌وسیله سیستم­های پشتیبان تصمیم که به افراد با تولید و نمایش اطلاعات صحیح در زمان صحیح، کمک می­کنند؛ حمایت می­شوند. قابلیت­های DSS تاثیر مستقیمی برروی تعداد هواپیمایی که یک کنترل کننده، کنترل می­کند و در نتیجه تعداد تصادفات هوایی که قابل اصلاح است؛ دارد. به‌علاوه قابلیت­های DSS تاثیر مستقیمی برروی انعطاف­پذیری راه جایگزین لازم برای پرواز کاربران حریم هوایی، دارد.

4-1 -  سیستم پشتیبان تصمیم URET

ابزار ارزشیابی درخواست کاربر، به ‌وسیله مرکز MITRE برای توسعه سیستم حمل ونقل هوایی پیشرفته یا CAASD، برای کمک به کنترل‌کننده، در تشخیص به موقع و اندازه مشکلات پیش­بینی شده، ایجادشده‌است. با کمک به مدیریت حجم کار و برای اجازه برنامه­ریزی استراتژیک بیشتر، URET به پشتیبان سیستم در تعداد بیشتری از پروفایل­های کاربران ارجح پرواز، افزایش انعطاف­پذیری کاربر و افزایش ظرفیت سیستم کمک می‌کند؛ این درحالی است ‌که همزمان، از سطوح ایمنی نگهداری می‌کند.

URET  کنترل‌کننده را قادر می‌سازد تا رسیدگی بیشتر به ترافیک، هنگامی‌که هواپیما به تهویه­ هوای کابین خلبان (سنتی یا توسعه یافته) و جریان ترافیک پیچیده­تر مجهز شده است، انجام دهد.

قابلیت­های URET DSS، کنترل‌کننده را برای کنترل ترافیک بیشتر همراه با هواپیمایی با قابلیت بیشتر، آماده می­کند. با پیشرفت‌های دیگر (مانند حریم هوایی و روال‌ها)، توانمندی‌های قدرتمندی ایجادشده که از مفهوم  آزادی در پرواز به معنای مدیریت ترافیک هوایی یاد‌‌می‌‌کنند.

4-2- سیستم CRCT

یکی دیگر از ابزارهای DSS که از تحقیقات AERA نشئت گرفته‌است؛ از تصمیم­گیری انجام شده توسط مدیران جریان ترافیک حمایت می‌کند. مدیریت جریان ترافیک، فرآیندی است که منابع کمیاب آژانس امنیت ملی را به تقاضا برای آن منابع، اختصاص می­دهد. سابقا، ابزارهای پشتیبان تصمیم کمی برای رسانه‌های حرکت، وجود داشت. با ظهور ابزارهای هماهنگ مسیریابی همکار یا (CRCT)، این تغییرات به‌وجود آمد.

CRCT، یک مجموعه­ای از قابلیت­های سیستم پشتیبان تصمیم است که در شناسایی، تشخیص و راه حل مشکلات مدیریت جریان ترافیک، کمک می­کند؛ وضعیت ترافیک را در تمام بخش­های مرکزداده نظارت کرده و به پرسنل نظارت و تصمیم­گیران رسانه‌های حرکت در زمانی که سطح ترافیک بیش از سقف است، هشدار می­دهد. زمانی‌که مشکلات جریان ترافیک شناسایی شد؛ CRCT قابلیت­های ارتباطات را برای حل مشکلات مشترک با دیگر متخصصان رسانه‌های حرکت، همراه سایر امکانات در مرکز فرماندهی سیستم کنترل ترافیک هوایی، در Herndon، Virginia فراهم می­کند. CRCT  با یک توانایی"چه می‌شود؛ اگر" برای تست راه‌حل‌های پیشنهادی مشکلات جریان ترافیک قبل از تصویب شدن، ساخته شده است. این به متخصص مدیریت ترافیک اجازه ارزیابی اثرات یک راه­حل پیشنهادی و شناسایی سایر راه‌حل‌های پیشنهادی را که هزینه بالایی برای انجام شدن نیاز دارند؛ خواهدداد.